Zaterdag 14 september
Gouteyck
Het is nog donker als ik wakker wordt en op mijn klok kijk. Huh? Kwart voor zes?! Oja! Het is weer een ROEIDAG!! Ik check of ik niks vergeten ben in m’n tas te stoppen als ik terug denk aan de afgelopen twee weken. Twee weken met slechts vier trainingen. Da’s niet veel denk ik bij mijzelf maar dit is toch waar we het vandaag mee gaan doen. Twee trainingen en een heeele grote bult karakter.
Omdat het weer zomervakantie is geweest heeft weer zo’n beetje de helft van het team voor het ruime sop gekozen en is op hun half-jaar-durende stage vertrokken wat ons met een half lege sloep laat zitten. Gelukkig is dit niks nieuws voor ons en hebben we binnen no-time weer een team enthousiastelingen bij elkaar. Echter, aangezien de eerste wedstrijd voor onze klasse dit naseizoen zo kort op het begin van het schooljaar valt hadden we helaas te maken met een paar afmeldingen omdat men al andere dingen gepland had. Deze plekken waren gelukkig zonder veel problemen opgevuld door toppers Jochem (Arad roeier en oud Gouteyck) en Nora (Egbert Wagenborg) (Super bedankt!! :-D) waardoor we weer tien roeiers hadden. Een mooie mogelijkheid om een keer onze handicap waarde voor tien-riemer te proberen, die na de laatste keer slepen drastisch verandert is.
Na de wel bekende veerboot rituelen splitst het team zich in tweeën om de reis naar Zwartsluis af te leggen. Het gros in een personenbusje die nog enkele tactische tussenstops zal maken en de chauffeur/ roeier met nog twee teamleden in de trekkende auto.
Iets later dan gepland door pech onderweg arriveert het team en de sloep in Zwartsluis. Nadat het zwart-rode racemonster is gekraand en naar de startlijn is gebracht blijkt dat de belangstelling voor deze wedstrijd gigantisch is. Een legioen aan Mammoet-fans in de vorm van familieleden van het team heeft zich naar de Overijsselse havenplaats begeven om de roeiers een hart onder de riem te steken.Om twaalf uur, wanneer de eerste sloepen over de startlijn glijden, gooien we los om nog klapje in te roeien. We groeten onze concullega roeiers die hetzelfde aan het doen zijn en iedereen wenst elkaar succes. De spanning bouwt op, nu gaat het bijna beginnen. Iedere 30 seconden wordt er een sloep weg gestart. Als 62ste starter van de dag gaan we er met een vliegende start vandoor. Direct door het
open sluisje en dan de rivier op. Het is even zoeken naar de juiste cardans maar dan hebben we hem volgens mij te pakken! Krachtige, lange slagen laten de Gouteyck als een raket door het water schieten.
Het duurt niet lang voor we in gehaald worden door de nummers 62 en 63, dit hadden we verwacht en mocht ook gebeuren volgens de berekeningen. Geen paniek dus en hard door rammen richting dat eerste keerpunt.
Eenmaal bij het eerste keerpunt aangekomen liggen we aan de kont van het veld. De jacht is geopend. Deze wedstrijd is tevens de vuurdoop van onze gloednieuwe stuurvrouw Fleur die nog nooit een wedstrijd gestuurd heeft en voor het eerst kennis maakt met het tussen een veld vol sloepen door manoeuvreren met onze 10 meter lange, bijna een ton zware dame.
De ene na de andere sloep laten we achter ons als we ons weer richting het dorp begeven. Eenmaal aangekomen bij de eerder genoemde sluis wordt alweer duidelijk dat onze angst dat het hier druk zou zijn waarheid is geworden. We moeten inhouden onder de bruggetjes van de sluis door. Nog een klapje eraf. En nog een. Hou maar op jongens. En zodoende drijven we achter de lompe sloepen voor ons aan. Dit duurt gelukkig niet lang en zodra we weer ruimte krijgen schieten we weer van de plek.
Nu naar het volgende keerpunt aan de andere kant. De vermoeidheid begint bij de eerste roeiers in te slaan en het blijft lastig om de Mammoet op snelheid te houden. Als we enkele concurrenten inhalen lijkt de focus weer gevonden te zijn. Helemaal als de Hjoed ‘n Makkie ons weer terug probeert te pakken. Dit kunnen we ons niet laten gebeuren natuurlijk! Bij het passeren van de andere Terschellinger sloepdeze wedstrijd, de Doeke Doeksen, ongeveer halverwege de terugweg naar Zwartsluis worden nog wat aanmoedigingen over en weer geroepen maar we weten dat we het vanaf nu toch echt helemaal zelf moeten gaan doen.
De laatste 10 minuten worden afgeroepen door de stuurvrouw, voor ons het teken dat alles er uit moet wat er niet meer in zat. Snot voor je ogen roeien en dan nog wat. Na de laatste bocht richting het wel beruchte sluisje proberen we nog een laatste eindsprint te forceren maar het mocht niet meer baten. Alweer een langzamere sloep voor ons waardoor we noodgedwongen over de finishlijn uitdrijven.
Desondanks de verloren tijd bij de sluis hangt er een positieve stemming in de sloep en gaan de eerste speculaties alweer de ronde.
Tijdens de terugweg naar Harlingen komt de uitslag door: 82,05 Watt, goed voor een 13 plek. Maar het Gouteyck team is het Gouteyck team niet als we ons door dit resultaat niet uit het veld laten slaan! Na een verder zonder verdere panne verlopen terugtocht wordt het feestje doorgezet op de Friesland en uiteraard vrijwel direct na aankomst op Terschelling in de Zeevaart.
Nog speciale dank aan Nora en Jochem voor het invallen en Mirea voor de snelle hulp toen ons busje ermee ophield!
-Boris