Roeiverslagen – Kameleonrace 2019, Terherne
Roeiverslagen – Kameleonrace 2019, Terherne

Roeiverslagen – Kameleonrace 2019, Terherne

Gouteyck

Afgelopen weekend stond de laatste wedstrijd voor de zomerstop op het programma voor de mannen van de Gouteyck. Voor bijna de helft van de roeiers zal het zelfs de laatste wedstrijd in hele lange tijd worden aangezien zij de sloep deze zomer zullen verlaten om op stage te gaan voor hun opleiding Maritiem Officier.
De wedstrijd waar het team deze keer punten voor het klassement gaat trachten binnen te halen zal zich afspelen rond Terherne: de Kameleonrace. Op het Sneekermeer en in de sloten tussen Terherne en Akkrum zal op deze bloedhete laatste zaterdag van juni uitgevochten worden wie er de grootste spierballen heeft.

In anticipatie op het hete weer heeft de organisatie de route verlegt van één die andere jaren min of meer 50/50 door de sloten en het Sneekermeer voer naar een circuit dat de deelnemers minder door de luwte in de sloten stuurt en langer over het meer waar een zo nu en dan opstekende bries voor een zeer welkome verkoeling kan zorgen. Ook was er voor een extra watertappunt naast de startlocatie en tubes zonnebrand gezorgd. 

Team Mammoet arriveerde vroeg bij de kraan waardoor we niet lang hoefde te wachten voor dat de Gouteyck in de banden hing. Het kranen van de sloep is na de zoveelste keer dusdanig ingesleten in het geheugen en handelen het team dat dit als een goed geoliede machine verloopt. Spanbanden los, riemen los, zelflozer dicht en de hijskraanbemanning instrueren waar de hijsbanden moeten komen, maar dan allemaal tegelijk.

Na het nodige speculeren en socializen met de andere aanwezige teams is het dan tijd om ons klaar te maken. Voor de gelegenheid zijn bij verschillende roeiers de Mammoet-hemden uit de kast getrokken in een poging zoveel mogelijk warmte af te kunnen staan. We proberen zo lang mogelijk in de schaduw te blijven wachten maar een half uur voor de start moeten we er dan toch echt aan gaan geloven en begeven de Mammoet-12 zich naar de sloep. De drinkzakken en bidons worden op hun plek gelegd, de kussentjes worden nog een keer extra goed vastgezet en de trossen worden losgegooid.
De stuurman stuurt ons op een inroeirondje over het meer met de hele duidelijke boodschap: “Doe het rustig aan!” Een boodschap die bij het uitbreken van de eerste zweetdruppels lading begint te krijgen.

Vanaf 12 uur wordt er in tweetallen gestart, net voorbij het bruggetje in het Heerenzijl en om 12.34 uur is het dan eindelijk de beurt aan de Gouteyck van Terschelling op zich voor de start op te maken. We lijnen op voor de start naast de Voorbijganger. Bij het gaan van het startsignaal spurten we zij aan zij weg. Meestal verloopt een start enigszins chaotisch en duurt het zeker enkele minuten voor de rust in de sloep komt. Het zal aan de temperatuur hebben gelegen of het team begint echt goed te worden, maar vrijwel direct wordt de lange, beheerste slag opgepakt en roeien we slag voor slag weg bij de startlijn en vergroten we het gat achter ons tot de Voorbijganger. 

Nog voor de eerste bocht lijkt het wel alsof we gezwommen hebben. Het zweet gutst uit plekken waarvan ik niet eens wist dat je kon zweten. En dan moeten de windstille sloten nog komen. Bij het ingaan van de eerste sloot lopen we ook gelijk de eerste sloepen op. Het is warm maar de slag is lang en we vliegen de een na de andere sloep voorbij. Het gat achter ons tussen de Voorbijganger en de Gouteyck zien we steeds groter worden, tot ze uiteindelijk we ze uiteindelijk uit beeld verliezen.
Bij het passeren van start/finish en het onderdoor gaan van het bruggetje komt de eerste concurrent in beeld. De Heeren XIV uit Muiden met hun sloep de Orkaan gaan we voorbij als we het Sneekermeer opdraaien. De Muidense stuurvrouw probeert aan onze spiegel te blijven kleven waar de luchtweerstand minder is en je de zuigende effecten achter ons slagschip nog goed merkt, maar de Muidenaren houden het niet vol en moeten ons laten gaan.
De Gouteyck ploegt gestaagd door over het meer maar aan de horizon lurkt een gevaar. Onze directe concurrent in het NK, de Azorean High uit Katwijk, die 2 minuten na ons gestart waren zijn al een poosje in beeld maar nu de afstand nog slechts enkele honderden meters bedraagt beginnen we de hete adem te voelen. Deze nieuwe dreiging maakte iets los in de mannen van de Gouteyck. Met ongekende kracht en doorzettingsvermogen weten we het gat gelijk te houden, en op den duur wanneer de laatste rakken richting de finish ingezet worden krijgen we het zelfs voor elkaar het gat tussen de Katwijk en Terschelling groter te maken.

Uitgeput maar tevreden gaan na de finish de riemen op. We drijven richting de kraan en wanneer de chauffeur en stuurman de trailer en Bas autoverhuur bus ophalen geniet de rest van het team van een welverdiende duik en een ijsje.
De sloep wordt net zo soepel als ze voor het kranen was los gemaakt weer vast gezet waarna de mannen het dorp in gaan op zoek naar de prijsuitreiking. Zo blind als een vink rijden we naar het Kameleon dorp waar de afgelopen jaren de prijsuitreiking heeft plaats gevonden, alleen maar om een dichte poort aan te treffen. Na korte navraag blijkt de uitreiking dit jaar bij de jachthaven te zijn, dus hup weer de bus in en naar de jachthaven.
Het feest is al in volle gang wanneer we aankomen. Echter speelt al snel de honger na de gedane arbeid op en WBS-Mammoet scheurt weer door het dorp naar de snackbar voor een snelle hap. Bij terugkomst op de jachthaven (met volle buiken) blijkt dat het feest nu echt is losgebarsten wat het team van Terschelling al snel als een vis in het water doet voelen.

De prijsuitreiking volgt snel en na alle formaliteiten blijkt dat de Gouteyck 6e is geworden met een tijd van 1 uur 8 minuten en 11 seconden wat het prachtige vermogen van 88,67 Watt mag opleveren.

Lichtelijk tevreden gaan we weer op weg naar Terschelling om het feest in de Zeevaart voort te zetten.

Dit was voorlopig de laatste wedstrijd. Na een korte onderbreking zijn we er weer bij met goede moed en een voor de helft vers team met de Zwartewaterrace op 14 september 2019.