Gouteyck
De meeste roeiers van de Gouteyck hebben hun tentamens er weer opzitten op een vroege zaterdag morgen in juni wanneer ze zich langzaam maar zeker verzamelen op de veerhaven van Terschelling. Uitgeblust van een drukke week, maar vol goede moed gaan ze de Friesland op. Vandaag zal de Kaagrace bij Warmond geroeid worden, een race die berucht staat om zijn nauwe slootjes en ondiepe kanalen.
Het is hondenweer deze ochtend dus tijdens de traditionele ontbijt aan boord wordt naarstig alle bekende weer-sites doorgespit op zoek naar wat zonnestraaltjes. Gelukkig, het zit mee vandaag. In de middag zou het droog moeten worden wat ons met onze starttijd van 14:00u goed uitkomt.
Eenmaal aan de overkant bestijgen we de gehuurde bus en auto van Bas Autoverhuur die, zoals we inmiddels gewend zijn, keurig voor ons klaar staan en vertrekken richting het diepe Zuiden (midden van het land maar vanaf Terschellings oogpunt zijn alle bestemmingen al snel het diepe Zuiden).
Na een ritje waarin alle hits (en niet-hits) van de afgelopen 20 jaar langs zijn gekomen maken we de sloep klaar om gekraand te worden op de Zijldijk. Dit verloopt verder zonder problemen waardoor we tijd genoeg hebben om ons voor te bereiden op de 15,1 km over de plassen en sloten die ons te wachten staat.
Om twee uur is het dan zover. Samen met 9 andere sloepen uit de Heren Hoofdklasse begeven we ons naar de startlijn waar de massastarts plaats zullen vinden. Bij de Kaagrace wordt er altijd in groepen van 10 sloepen gestart waardoor het hele veld in niet meer dan 8 minuten is vertrokken.
Na het startschot rekwireert de Gouteyck al snel de tweede plek in het veld. Achter concurrent Azorean High uit Katwijk, die sneller dan ons moet zijn om te winnen door het handicap systeem, en voor onze collega school sloep de Evert Deddes van zeevaartschool Rotterdam. Deze laatste deden ons overigens verrassen door zeker de halve wedstrijd vlak achter ons te blijven, iets wat ze dit seizoen nog niet was gelukt.
De wedstrijd verloopt eenzaam. Een enkele aanmoediging van het water of de kant maar door in de eerste startgroep weg gegaan te zijn komen we helaas verder geen concurrentie meer tegen wat ons in staat stelt ons eigen plannetje uit te voeren.
De Kaagrace is zo opgebouwd dat je na de eerste 10km de start/ finish passeert om vervolgens nog een rondje van 5km langs Warmond te maken. Dit stelde onze fans van WBS Wagenborg in staat ons nog eens flink toe te juichen. En wat een losbarsting van onontdekte energie kwam eruit bij het horen van bekende stemmen! Met hernieuwde kracht spurt de Mammoet richting de finish.
Bij overkomen van de finish is na het nodige bijkomen van de inspanning al snel de eerste vraag “Wat is onze tijd?!” We wisten al dat we een snelle race geroeid hadden maar dat maakte de euforie toen de stuurman 1 uur 23 zei niet minder. Even snel rekenen en ja hoor: dat wordt eindelijk weer eens boven die mythische 100 Watt grens!
Na het kranen waren we snel weer op pad. Het is immers een hele wereldreis terug naar Harlingen en de druk van de afvaart tijd van de laatste boot hijgt alweer in onze nek.
Onderweg bereikt het nieuws van de prijsuitreiking ook de bus en auto van Bas Autoverhuur. Een totaal geroeide tijd van 1 uur 22 minuten en 59 seconden levert een vermogen 100,96 Watt op wat goed is voor een 5e plek overall!
Na een kort intermezzo bij een op de route liggende Mc Donalds samen met de Wagenborg dames vervolgt de reis zich voor de Mammoetmannen naar Harlingen waar de bus en auto van Bas Autoverhuur wordt achtergelaten, de Gouteyck op de Friesland gereden wordt en de gezelligheid van de bar achterop de veerboot weer wordt opgezocht.
@Boris Kok
Wagenborg
Vrijdag 14 juni, de dag voor de kaagrace
We overnachten vandaag ergens aan wal. Dit komt omdat alle damessloepen om 11 uur starten. Aangezien de eerste boot om 7 uur vertrekt, dit 2 uur duurt en we daarna ook nog 2 uur moeten rijden gaan we dat niet redden.
Gelukkig mochten we bij onze kledingsponsor Cryo Store bv. slapen. Enkele van ons gingen begin van de middag al die kant op. Er moeten namelijk nog inkopen worden gedaan voor zaterdag,er worden bedden geïmproviseerd en opgemaakt en natuurlijk ook pannenkoeken gebakken. Drie van ons nemen een latere boot zodat het busje kon worden opgehaald die onze rode sloep naar Kaag gaat brengen.
Onderweg is er nog een teamlid van het station opgehaald die ook al aan wal was.Wanneer we dan weer met het hele team herenigd zijn (op 2 na) hebben onze sponsors nog een verrassing voor ons. We gaan met zijn allen naar de wok! Ongelimiteerd 2 en een half uur eten van alles wat je lekker vindt, een betere voorbereiding is er niet op een wedstrijd!
Aan tafel gingen de gesprekken van hot naar her. Over de tentamenweek die we deze week hebben gehad, tafelmanieren, de afgelopen wedstrijden en resultaten en natuurlijk wie vindt wat het lekkerste eten?
Wanneer iedereen is verzadigd en verkwikt en 10 kilo aangedikt wordt het tijd om richting onze overnachting te gaan. Nog even gezellig napraten met een kopje thee, waarna iedereen een voor een zijn bed opzoekt.
Zaterdag 15 juni
06:15. De wekker gaat. Ook dit keer zit uitslapen voor een wedstrijd er niet in. Half 7 zitten we met zijn allen aan de ontbijttafel. Yoghurt met muesli, pannenkoeken, afbakcroissants en thee en koffie zorgen ervoor dat we ook vandaag weer niks te kort komen. Wanneer iedereen net een beetje zijn/haar ogen open kan doen gaan we het busje in.
Cryo Store bv. hartstikke bedankt voor de gastvrijheid en het eten!
Kwart over 7 stipt zitten we dan in het busje. De planning loopt tot nu toe nog goed. Op weg naar Kaag, waar we onderweg ook nog onze laatste teamlid ophalen. De pannekoeken zijn mee om onderweg nog wat te eten. Sommige doen nog even een tukje. Ondertussen komt het nog met bakken uit de lucht en wordt er meerdere keren gekeken naar de weersvoorspellingen. Maar om 11 uur zou het droog moeten zijn.
Rond kwart over 10 komen we aan bij het traileren. Nu begint het toch wel echt weer te kriebelen. Er staan nog best wat sloepen voor ons en dus maken we op ons gemakje de sloep klaar. Als alles gereed is duurt het niet lang voordat onze rode lady in het water ligt. Met een sleepje worden we naar de aanmeerplek gebracht. Het plan is om om half 11 in de sloep te zijn, dus nog even een korte plaspauze, startbord en route ophalen en een banaantje eten.
We gooien onze sloep los klaar om in te roeien. Vlak naast de start/finish boot ligt er een zeilboot met wagenborg vlag in de mast. Fanatieke ouders zijn even komen kijken. Even ernaar toe roeien hoor. Het blijkt niet alleen motiverend te zijn, maar ook handig. 10 minuten voor start wordt er nog een haarlakbus de sloep in gegooid, zodat alle irritante kleine plukjes niet irritant kunnen doen. Dan wordt het tijd om ons te focussen. Nog 5 minuten. De laatste paar nerveuze slokjes worden genomen. Van regen is gelukkig geen sprake meer.
We starten met 10 sloepen tegelijkertijd. De volgorde wordt bepaalt door de klasse waarin je roeit. De plek waar men start maakt niet uit, als het maar achter de startlijn is. Wij zaten in de allereerste startgroep (hoofdklasse) om 11:00 met startnummer 2. De volgende startgroep start 2 minuten later. In totaal zijn er 4 dames startgroepen.
Nog 1 minuut. De trackers op de horloges gaan aan en het aftellen begint. We lagen helemaal aan bakboordszijde van de start, en het tellen was wat moeizaam te verstaan. Dus we tellen gezellig allemaal mee. Op 1 doen we 3 korte klappen om de volgende 7 wat makkelijker te maken. Die zijn namelijk extra lang. Na een minuut of 4 liggen we op kop. 10,5 km/h! Dit moeten we hebben. En vol gas door. Uitlopen was nog niet echt sprake van omdat iedereen tijdens een startje altijd extra hard gaat.
We blijven aan de bakboordzijde van het meertje. We lopen langzaam uit met de Vrouwe Geertruida in ons kielzog. Het voordeel van op kop liggen is dat wij van iedere sloep exact weten waar ze liggen, en dus ook hoe goed of slecht wij het ten opzichte van hun doen. Daarnaast weten de andere sloepen niet waar wij liggen, of het nou 5 meter of 100 meter is. Een heel groot deel van roeien is dat mentale spelletje. Na iets meer dan 1 kilometer hebben we aan stuurboordszijde een eiland. De
Vrouwe Geertruida lopen weer wat op ons in maar dankzij piekfijn stuurwerk is dat inlopen teniet gedaan.
‘Nog 500 meter en dan komen we in het krappe gedeelte van de route, laat ze ons nu niet voorbijgaan!’ Tijdens de teambespreking is ons al verteld over dit gedeelte. Het plan om als eerste in het krappe riviertje te komen is zodat we niet in hoeven te houden voor/door andere sloepen. Inhalen is hier namelijk nauwelijks tot niet mogelijk. En dus is als eerste erin als eerste eruit, en dat is voor ons gunstig. Wanneer we bakboord uit het riviertje gaan hebben we nog steeds een gemiddelde snelheid van 9,7 km/h. Wat gaan we hard! Misschien wel te hard. We hebben nu 7 kilometer erop zitten en moeten er nog 8. Maar dan zakt de snelheid toch in. Zoals we nu gaan lukt het niet meer om vol te houden. Gelukkig is ook het tempo van de Vrouwe Geertruida gezakt, waardoor we nog steeds voor hun blijven. ‘Die hebben we gekraakt’
Vervolgens gaan we het meertje op. Er staat nog wel wat wind waardoor we de slag iets korter maken. Onze snelheid zakt naar 8,6 km/h. Dit is niet goed. We willen 9,2 km/h gemiddeld roeien, en zoals dat nu gaat lukt het niet. Het eerste gedeelte van het meertje lukte het ons nog om voor de azorean te blijven, maar die haalden ons op het tweede gedeelte toch in. We proberen er zo goed mogelijk achter te plakken. De sloep voelt ondertussen als lood. ‘Hangt er wat onder die boot ofzo!?’ Wordt er vanaf boeg geschreeuwd. De sloep loopt moeizaam en het voelt alsof iedereen voor zichzelf roeit.
Het moment waarop we dan ook de finish/startlijn overgaan om nog een stuk de andere kant op te roeien komt dan ook als geroepen. Letterlijk. Het geschreeuw van onze supporters aan de lijn (als op de zeilboot) is goed te horen. ‘Haal hier energie uit! Nog een klein stukje.’. Het schreeuwen doet zijn werk. 9,3 km/h. Nog 4,5 kilometer te gaan. We sturen zo strak mogelijk langs het eiland, zodat we geen meter te veel roeien. De volgende anderhalve kilometer is ons tempo nog steeds te laag. ‘Het moet echt harder dames! Jullie moeten het doen, bewijs jezelf! Vies hard vegen.’
Op wonderbaarlijke wijze zijn we instaat om de snelheid op te laten lopen. De laatste 3 kilometer roeien we een gemiddelde van 9,6 km/h. We schreeuwen elkaar nog net niet naar die finishlijn toe. De laatste bocht. ‘Sprintje naar de midsland!’ Met 10,2 km/h racen we onze rode lady over de finishlijn toe, de toeter gaat.
Nadat we allemaal weer op adem zijn gekomen en de grootste dorst hebben gestilt, roeien/peddelen we onze sloep naar de kraanplaatst toe. Het kranen is ideaal geregeld. Op het weiland naast de dijk staan alle auto’s met trailers al. We hoeven onze trailer niet te verplaatsen waardoor we binnen een paar minuten al op het droge lagen. Meteen maar alles opruimen, schoonmaken en reis klaar maken. Vervolgens gaan we met het pontje over en hebben we nog tijd om te douchen voordat onze 2 wbs-heren sloepen starten. Fris en fruitig staan we dan ook bij de startlijn. De Gouteyck is de eerste WBS sloep die vertrekt, en een paar starten later ook de Houtman.
En dan is het tijd om even niks te doen. We praten wat na over de wedstrijd en drinken alvast een paar biertjes. De kaagrace is niet alleen een roeirace voor de oude vertrouwde sloepen, maar ook gigs doen mee. Dit was dan ook een mooie kans om wat meer te weten te komen over de gig gemeenschap. Al snel vonden we een groepje meiden van ongeveer dezelfde leeftijd die in een gig roeien. Na snel enkele vragen te stellen, moesten ze echter aan de slag. De sprintwedstrijd van 1 kilometer. Na niet al te lang wachten kwamen de gigs er alweer aan. De meiden waar we net mee spraken nog even snel aan kunnen moedigen. Wanneer zij aangemeerd liggen praten we nog wat over de verschillen van de sloepen. Want ook al roeien we allemaal, het is wel een hele andere manier. Dan klinkt er door de luidspreker dat de eerste herensloepen in aantocht zijn. Dus wij rennen met zijn allen naar een steiger toe. De Gouteyck ligt als 2e, dat gaat goed!Na onze kelen (bijna) schor te hebben geschreeuwd, wachten we op de rest van de sloepen. Nog enkele andere sloepen aangemoedigd, en toen kwam ook de Houtman er al aan. Daarna waren we dan echt schor.
Als de Gouteyck sloep ook op de trailer staat vertrekken we met de 2 sloepen naar Harlingen. Er wordt nog een tussenstop gemaakt bij de mac van Den Helder. Als we met zijn alle aan het eten zijn komen de eerste uitslagen binnen gedruppeld. We hebben weer een goud kuikentje weten te pakken! Niet lang daarna horen we dat we 3e zijn in de hoofdklasse en ook overall! Mede door deze 2 prachtige resultaten wordt de muziek voor het laatste stukje nog wat harder gezet.
Aangekomen in Harlingen was een trekhaak vinden voor de sloep nog wel wat lastig. Maar uiteindelijk hadden we wel de mooiste combinatie auto(bus/camper) op de boot.
Op de boot werd natuurlijk verder gevierd. De Houtman is 2e geworden in de 2e klasse, de Gouteyck 5e overall en wij hebben zelf 2 mooie prijzen op zak.
@Iris van den Hoek