Na een tijdje van geen bericht, is het weer tijd voor een bericht over de dames van de Wagenborg. Na de laatste wedstrijd in Terherne is het een tijdje stil geweest. Dit kwam mede door de zomer die zijn intrede deed in Nederland en waar eenieder aan toe was. Het doel was gesteld om het mooie rooie sloepje vol te krijgen met studentes, ja, u leest het goed, studenten is meer dan geslaagd.
In de zogenaamde ‘biggenweek’, de welbekende introductieweek op Terschelling voor de eerste jaars, wordt er geroeid in de sloepen om de ‘biggen’ enthousiast te maken voor het roeien. Met een kort introductiefilmpje en verhalen over de koningsrace Harlingen – Terschelling, was het tijd om de bladen door het water te halen. Met verschillende sloepen werd er geroeid van de steiger waar opleidingsschip ‘Octans’ en de rest van de roeisloepen zijn gemeerd, naar het boothuis van de KNRM. Dames en heren waren gemengd geplaatst in de sloepen. Met ervaren roeiers en stuurlui werden de basisbeginselen uitgelegd en vervolgens geroeid naar de KRNM, waar verhalen en filmpjes werden getoond over het reddingswezen. Vroeger werd er geroeid met reddingssloepen, waarvan de Houtman en Rijp nog levende voorbeelden van zijn. Kuikensloepen zoals de ‘Egbert Wagenborg’ en ‘Cornelis Douwes’ samen met de spiegelsloep ‘Gouteyck’, zijn puur en alleen gemaakt om wedstrijden te roeien. Het roeien en het bezoek aan het KRNM vallen dus mooi samen.
Het doel om de meiden enthousiast te krijgen voor het roeien is goed gelukt, want tijdens het traditionele ontgroening op de zondagmiddag waren alle studentes welke zich hadden opgegeven voor het roeien nog steeds enthousiast. De maandag erna is meteen gestart met het trainen, zij het met de nodigde gezelligheid door op het Groene Strand ten anker te gaan en eens rustig over het roeien te hebben. Herintreder Maroussia Janssen heeft haar plekje ingenomen op SB slag, teamcaptain en BB slagroeister Nora Sappé is naar voren gehaald. Met deze slagroeisters is de grondslag gelegd voor de solide trainingsbasis op de maandag- en woensdagavonden.
In de daaropvolgende weken is er hard getraind op techniek, conditie en kracht. Hierbij is gebleken dat menigeen zich toch hadden verkeken op het roeien, maar zich des te meer inzetten, waarvoor hulde. Met een nieuw team is het elke keer weer aftasten en proberen wat de beste posities voor de roeisters zijn, en zeker moest er worden gekeken wat de beste opstelling voor de wedstrijd van Langweer, waar naartoe werd gewerkt. Met een lange afstandstraining op de zaterdag voor de wedstrijd op het Friese water, is gebleken dat het wel goed zat met het team. Een stuk de Noordzee op om zeehonden te bekijken was het eenieder waard om de blaren van voorgaande trainingen te kietelen. Dat er ook nog aardig is gepresteerd tijdens het roeien blijkt wel uit naastliggende afbeeldingen. Met een hartelijk welkom van de ouders van BB2 Cecile Reijen was de training compleet.
En toen was het woensdagavond. Voor het eerst de sloep eruit. Voor de meesten de eerste keer om een sloep op het droge te zien. Wat een groot ding is het dan. Gelukkig zag ze er nog tiptop uit en ook nog mooi in de antiplakmiddel, waardoor de weerstand zeer laag is, wat weer gunstig is voor de snelheid. Aangezien ondergetekende tijdens het verstellen van de voetenbankjes er een klein zootje van had gemaakt, was deze min of meer verplicht om de sloep vanbinnen en buiten schoon te maken en klaar te maken voor transport. Iets wat met liefde werd uitgevoerd.
Op vrijdagavond stonden 4 sloepen klaar voor vertrek bij de Veer richting Harlingen. Aan de mens zelf was ook gedacht, pasta werd klaargemaakt en de ingrediënten voor de pannenkoeken waren in no-time omgetoverd tot een stapel voedzame calorieën schotels. Dat ze niet de mooiste waren, deed er niet toe, want bijna alles was opgegeten tijdens de bootreis.
Ja, daar sta je dan in Harlingen, allemaal meiden vlechtjes in het haar, tsja bij elke slag het haar van je buurvrouw in je gezicht is ook niet alles. Het handige idee van SB 2 Amber Linssen was op de boot uitgevoerd, met het resultaat op onderstaande foto. Volgende etappe: Langweer. Een 45 minuten durende kweltocht voor eenieder die geen fan is van foute hits. Het foute uur van Q-music kon er nog een puntje aan zuigen. Na een luttele seconden te hebben gewacht bij de kraan, was het sloepje zomaar te water. Het plan was om de 500 meter naar de startlijn te roeien, echter was er een zeer aardige meneer welke met zijn kleine havensleper ons daarheen heeft gesleept. Het beloofde pilsje is nog niet geïncasseerd, maar dit komt ongetwijfeld wel.
En daar lig je dan klaar voor vertrek in een klein haventje vol met 80 sloepen uit alle windstreken. Concurrenten De Vecht, Beluga, Lytse Bear, Tréwes 3 en Pulp Fiction, starten allemaal voor je. Van tevoren was al bekend dat wij onze eigen race zouden roeien en ons niet laten opnaaien door de voornaamste concurrenten. Het verzoek was bij Palaver wel de Lytse Bear en de Pulp Fiction met rust te laten, want zij vochten het op het Langweerder water uit wie er NK-kampioen sloeproeien zou worden. Namens team WBS Wagenborg feliciteren wij de Lytse Bear met de overwinning en hopen volgend jaar weer een sportieve strijd aan te gaan! Maar liefst 4 gezinnen waren naar Langweer afgereisd om zusje en dochter aan te moedigen. De moeder van BB 1 Nora had donuts meegenomen, waar tijdens de terugweg heerlijk van werd gegeten. Zusje lief was zo aardig om op alle strategische punten foto’s te nemen en de nodige bemoedigende kreten ons aan te jakkeren. Ouders en broertje van Demi van der Voort SB4 waren gekomen en gaven de laatste hartelijke steunbetuigingen voordat we losgingen. De ouders van SB3 Iris van der Hoek waren ook nog om dochtertje een hart onder de riemen te steken. Zowaar hadden we een volgschip, de halve familie van Lisanna Postma BB3 was naar Langweer afgereisd met zeil en hout. Helaas konden zij niet mee varen, maar het deed iedereen een deugd om te zien dat het thuisfront van menig roeister aanwezig was.
Plots werd er gestaakt met de muziek uit de omroepinstallatie en werd er afgeteld voor de start. De Waterheks uit Akkrum mocht om 12.00 uur het spits afbijten. Dit was het sein voor de hartkloppingen, klamme handen, “moet plassen” geluidjes en al dat soort ongein. Met allemaal sloepen die om ons heen losgooiden en vertrokken, was er eigenlijk geen mooier gezicht voor de stuur om te zien hoe iedereen zich focuste voor het spektakel dat roeien heet. Dan komt zelf het moment dat je zegt van trossen los. Rustig dobberend in de haven met zo nu en dan een klapje om in de startpositie te komen was het zover.
Dan het sein 10 seconden, opperste concentratie 3,2,1 en TOET onder luidkeels aanmoedigingen van team Gouteyck waren we los. Met 3 kleine klappen en 7 lange raken halen waren we op snelheid en dit vasthouden. Met de Tréwes 3 2 minuten voor ons en de Pulp Fiction recht voor ons, begonnen we goed door de afstand niet te vergroten. Echter bij het Boei 1 hard BB uit, kwam de wind van BB zijde en moest er een beetje worden opgestuurd. Na ruim 2.5 kilometer te hebben geroeid, bleek dat de snelheid constant was en het tijd werd voor het eerste slokje, te beginnende bij Lotte Ketelaar op BB4 en zo verder naar achteren. Van het pontje gelukkig geen hinder gehad. Dat de huid van de Leeuwinnen duurt werd verkocht bleek wel, want de Sir Lancelot Skinner had de grootste moeite om voorbij te komen. Na de eerste serie bruggen kwamen ze ons voorbij, zij het met een ervaren team en een minuut achterstand. Langzaam kwamen we naderbij Tréwes 3, maar eerst moest er nog voorbij de Swolla, wat de dames een hoge motivatie gaf om door te zetten. De Skinner liep niet snel op ons uit, een tijdje liepen we zelfs op hun in.
Met zo nu en dan een slokje werd het tempo goed vastgehouden, wat ook bleek van tussentijdse controles op de gps tracker met een gemiddelde snelheid van 9 km/h. En toen kwam de 2e serie bruggen. Riemen een eindje naar binnen en gaan met die sloep. Regen en een aanhalende wind op een meer zijn ideale omstandigheden voor de Terschellingers. In een ogenblik was Lyts Leeuwke uit Lemmer ingehaald welke met 18 minuten voorsprong ons 12 kilometer voor is gebleven.
En telkens maar naar de kont kruipen van de Tréwes 3, maar elke keer deden zij er weer een klapje erop. Gelukkig was daar een oude bekende, de Lady Killer van Terschelling. Het kleine zwarte sloepje vocht met haar roeisters voor wat ze waard was, kreten voor Terschelling werden over en weer geschreeuwd als groet en bemoediging en dat was nr. 3 voorbij. Met nog 300 meter te gaan voor de finishlijn kon er nog 1 sloep worden opgevreten door de dames in het wit in de rode bliksem. Nou-en werd gepakt in de haven, zij het met de nodigde klappen van de riemen over en weer tegen kade. Geprezen zij de omroeper welke aangaf dat we gefinisht waren. Snel vastmaken en onder dak, want de regen spoelde iedereen van dek. Kranen werd zo snel mogelijk gedaan en douchen werd de volgende prioriteit, maar eerst werd er ientsje nomme op de afloop. Dat lauw bier zo lekker kan zijn.
Met aanhoudende regen werd besloten om maar naar Harlingen te rijden, waar de Mac op ons wachtte. Met een gratis, zelfgetapt ijsje werd er naast de nodigde patatjes, Big-Macs en aller andere lekkernijen de inwendige mensen versterkt. Sloep afzetten bij Doeksen, busje aftanken, trekhaak zoeken en zo snel mogelijk de bar van de Friesland onveilig maken. Daar bleek tot onze grote verrassing dat de uitslag zelfs zo goed was, dat er een 6e plaats! is behaald in de hoofdklasse. Hulde voor de meiden. Dat het feest tot in de late uurtjes doorging, was natuurlijk vanzelfsprekend.
Volgende halte, Muiden Pampus Muiden.
Jan R. Haisma